عاشورا و امام حسین علیهالسلام در كلام روح الله رحمه الله
- امام حسین علیه السلام با خون خود، اسلام را زنده كرد. شما به تبعیت از او، انقلاب و اسلام را ضمانت نمایید.
- عاشورا را زنده نگهدارید كه در صورت زنده نگه داشتن عاشورا، كشور شما آسیب نخواهد خورد.
- درحالى كه شهادت حضرت سید الشهدا علیهالسلام از همه خسارتها بالاتر بود، ولى چون او مىدانست كه چه مىكند، كجا مىرود و هدفش چیست، فداكارى كرد و شهید شد. ما هم باید روى آن فداكارىها حساب كنیم كه سید الشهدا علیهالسلام چه كرد و چه بساط ظلمى را به هم زد و ما هم چه كردیم.
- این خون سید الشهدا است كه خونهاى همه ملتهاى اسلام را به جوش مىآورد و این دستهجات عزیز عاشورا است كه مردم را به هیجان مىآورد و براى اسلام و براى حفظ مقاصد اسلامى مهیا مى كند.
- حسین علیهالسلام ، شخصیت عظیمى است كه از عصاره وحى الهى تغذیه و در خاندان سید رسل، محمد مصطفى صلىاللهعلیهوآله و سید اولیا، على مرتضى علیهالسلام ، و در دامن صدیقه طاهره علیها السلام بزرگ شده بود، قیام كرد و با فداكارى بىنظیر و نهضت الهى خود، واقعه بزرگى را به وجود آورد كه كاخ ستمگران را فرو ریخت و مكتب اسلام را نجات بخشید.
- ماه محرم براى مذهب تشیع ماهى است كه پیروزى در متن فداكارى و خون به دست آمده است.
- محرم، ماهى است كه عدالت در مقابل ظلم و حق در مقابل باطل قیام كرده و به اثبات رسانده است كه در طول تاریخ همیشه حق بر باطل پیروز شده است.
- محرم چه ماه مصیبت زا و چه ماه سازنده و كوبندهاى است. ماه محرم نهضت بزرگ سید شهیدان و سرور اولیاى خداست كه با قیام خود در مقابل طاغوت، تعلیم سازندگى و كوبندگى به بشر داد و راه فناى ظالم و شكستن ستمكار را به فدایى دادن و فدایى شدن دانست كه خود سر لوحه تعلیمات اسلام براى ملت ما تا آخر دهر.
- اگر فداكارى پاسداران عظیم الشأن اسلام و شهادت جوانمردانه پاسداران و اصحاب فداكار او نبود، اسلام در خفقان رژیم بنىامیه، وارونه معرفى مىشد و زحمات نبىاكرم صلىالله علیهوآله و اصحاب فداكارش به هدر مىرفت.
گزیدهاى از سخنان مقام معظم رهبرى
هر جا فسادى باشد، امام حسین علیهالسلام زنده است؛ با شیوه و عمل خود دارد مىگوید كه شما باید چه كار كنید. تكلیف این است. لهذا باید یاد امام حسین علیهالسلام و یاد كربلا زنده باشد؛ چون یاد كربلا درس عملى را در جلوى چشم مىگذارد. متأسفانه در كشورهاى اسلامى دیگر، درسهاى عاشورا آنچنان كه باید شناخته شده باشد، شناخته شده نیست در كشور ما شناخته شده بود. مردم در كشور ما، امام حسین علیهالسلام را مىشناختند و قیام امام حسین علیهالسلام را مىدانستند، روح حسینى (موجود) بود. لذا وقتى امام علیهالسلام فرمود كه محرم، ماهى است كه خون بر شمشیر پیروز شد، امام حسین علیهالسلام با عملى بزرگ، تكلیف را روشن ساخت.
ملتى كه اسیر است، ملتى كه در بند است، ملتى كه دچار فساد سران است، ملتى كه دشمنان دین بر او حكومت مىكنند و زندگى و سرنوشت او را در دست گرفتهاند، باید از طول زمان بفهمند كه تكلیفشان چیست؟ چون امام حسین علیهالسلام نشان داد كه در چنین شرایطى باید چه كار كرد. با زبان نمىشود. اگر این مطلب را با صد زبان مىگفت و خودش نمىرفت، ممكن نبود این پیغام، از تاریخ عبور كند و برسد. امكان نداشت. فقط نصیحت كردن و به زبان گفتن، از تاریخ عبور نمىكند. هزار جور توجیه و تأویل مىكنند. باید عمل باشد، آن هم عملى چنین بزرگ، عملى چنین سخت، فداكارى با چنین عظمت و جانسوز كه امام حسین علیهالسلام انجام داد.
عاشورا، صحنه عبرت
عاشورا به غیر از درس، یك صحنه عبرت است. باید انسان در این صحنه نگاه كند تا عبرت بگیرد. یعنى چه عبرت بگیرد؟ یعنى خود را با آن وضعیت مقایسه كند، بفهمد در چه حال و وضعیتى است، چه چیزى او را تهدید مىكند و چه چیزى براى او لازم است. این را عبرت مىگویند.
عوامل اصلى گمراهى مردم در زمان امام حسین علیه السلام
عوامل اصلى این گمراهى و انحراف عمومى دو چیز است. یكى دور شدن از ذكر خدا كه مظهر آن نماز است، فراموش كردن خدا و معنویت، حساب معنویت را از زندگى جدا كردن توجه و ذكر و دعا و توسل و توكل به خدا و محاسبات خدایى را از زندگى كنار گذاشتن و دوم: «و اتبّعوا الشّهوات»؛ دنبال شهوترانى رفتن، دنبال هوسها رفتن و در یك جمله دنیاطلبى، به فكر جمع آورى ثروت، مال و التذاذ به شهوت دنیا، اینها را اصل دانستن و آرمانها را فراموش كردن.
نظرات شما عزیزان: